EDEBİYAT KÖŞEM

Yaşarken öğrenir insan yaşlanarak unutulur, Gençlik geçer de geç kalmışlık geçmez, Hep bir şeylere geç kalmıştır çünkü, Beklemek yorar da beklenilmek hep aynıdır, İki ileri bir geri döner durur günler, Düne çok yakın yarına hep uzaktır, Bir garip hayat işte.. Bir varsın bir yoksun yada hiç yoksun. Güçlü kalmak istiyorsan zayıflıklarına sarıl, Zayıflıklar parçalanmış güçlü anlarındır, Bir yer bul kendine hiç kimsenin ulaşamayacağı bir yer, Uzat ellerini kaybettiklerini tut en çok da zamanı, Bugünü hep yarın nasıl olsun istyorsan yaşa, Hiç tatmadığın lezzetleri tat hiç yürümedğin yolları yürü mesela, Öyle her şeye takılma bas üstüne geç, Sen sakın düşme tutunacak dal sen ol mesela, Ölümle yaşam arasında bir yerlere saklan işte, Kaçmakla uğraşma dünya o kadar büyük değil çünkü herkesin dünyası kendisidir ve sen asla kendini yenemezsin, Kendine bir uğraş bul, kitap oku çok oku kitap seni gidemeyeceğin yerlere taşır, Sevmekten korkma sevgi ayakta tutar, Bir ağacı sev mesela belki bir kuşu a...

 Normalde buraya gündemle ilgili şiir, makale tarzı şeyler yazmak için gelirim fakat belirtmek isterim ki artık tek gündemim ayşem ve ona bir şiir armağan etmek istiyorum. Sevgili Ayşem'e.. Ayşem, senin adın tek başına bir şiir zaten :) Nice bahar yaşanmış şu kısa ömrümde,  İlk baharım, sonbaharım benim güzel Ayşem, Nice nefesler tükettim şu kısa ömrümde, Aldığım tek nefes vereceğim son nefessin Ayşem, Papatyaların kokusu olmazmış, Senin kokun bana özelmiş Ayşem, Bir ölen bir daha doğmazmış, Bir kez daha doğsam seni yaşarım Ayşem, Herkes cenneti ölünce sanarmış, Ben yaşarken de görüyorum Ayşem, Gökyüzüne bakmak için başlarını kaldırıyolarmış, Ben sana bakarken de görüyorum Ayşem, Ayşem.. Seni bulmak hayata tutunmakmış, Sensiz geçirdiğim günleri düşününce anladım.. Seni yaşamak ölüme meydan okumakmış, Seni seven yaşlanmazmış Ayşem :) Ayşem, seni anlatmaya ne bütün dünyadaki diller ne de alfabeler yeter, o yüzden şunu bil ki seni sevmekte bana yetmiyor seninle bir ömürü yaşamak ...

Tut ki penceren bakıyor pencereme,  Odanın ışığı vuruyor odamın perdesine, Özlem dolu haykırışlarım duyuluyor odamın eşiğinde, Bir kuş konuyor pencerene sabahın en mavisinde, "Bir bebek daha uzak annesinden beşiğinde"

Çok düşünür insan, Çok ağlar eğer çok gülerse.. Çok yalnızdır insan, Çok kalabalığı görmüşse.. Çok susar insan.. Çok konuşup anlaşılmadığını görürse.. Çok özler insan, Çok sevmişse.. Çok kördür insan, Çok şey görmüşse.. Çok karanlıktır insan, Çok ışığa gitmişse.. Çok inanır insan, Çok yalana girmişse.. Çok geç kalır insan, Çok beklemişse.. Az kalır insan, Az sevilmişse..

Geç kaldık.. Terketti bulut gök yüzünü, Düşünceler karanlığa daldı.. Biz geç kaldık.. Gözler gözlere karışacaktı belki, Sözler sözlere eksik kaldı.. Biz geç kaldık.. Sarılsak geçerdi belki.. Biz belkilere esir kaldık. Geç kaldık...

Odamdan odana.. Uzaklarda bir adam, Uzaklarda bir kadın.. Kurulan hayaller var. Şimdi konuşmak lazım... Ellerimden tutmana, Gözlerime bakmana, Gözyaşıma dokunmana, Bu kalpte hüzünler var. Şimdi konuşmak lazım... İçimde sen varsın, Gözlerinde hayalin, Yüreğim kuşlara özeniyor, Ruhum bu şehirden göç ediyor. Şimdi konuşmak lazım... Fotoğrafını odama astım, İnsanlar eşsiz bir manzara sanıyor, Yastığıma adını verdim başımı okşuyor, Yanımda olsan sarılırmıydık, Şimdi konuşmak lazım... Bizim çok yolumuz var biliyorum, Bu yolda kaybolmayız umarım, Yolumuz taş koymaya çalışıyorlar Basıp geçiyoruz ama onlar takılacağımızı biliyorlar. Şimdi konuşmak lazım... Zor günler geçiriyor insan, Geçiyor günler takılıyor insan, Kendini yoruyor insan yarınlara koşarak. Biz seninle uzun yollarda tutulduk tanışarak. Şimdi konuşmak lazım... Anlamayacağın şeyler var, Yaşanılanlar korkutuyor, Alışabilirim.. Zamanla herşey tozlanır. Şimdi susmak lazım...